Nakon nepunih trideset godina od Dejtonskog Sporazuma o miru susreli su se borci Prvog bataljona 43. prijedorske motorizovane brigade. Kod spomenika u Brezičanima položeni su vijenci komande jedinice te brojnih delegacije i organizaciju proistekle iz Odbrambeno-
otadžbinskog rata.
Parastos je zatim služio Jerej Boris Narić. Odata je dužna pošta poginulim i umrlim borcima, najzaslužnijim herojima za slobodu koju danas uživamo.
SPOMEN SOBA I RATNA ZASTAVA
Prisutni su zatim posjetili spomen sobu ove i drugih jedinica sa teritorije popune ovog bataljona. U restoranu Bolton u Donjoj Dragotinji upriličen je doček ratnoj zastavi 1.motorizovanog bataljona. Zastavu je nosio Ljuban Vila, borac prve kategorije, ratni vojni invalid, nosilac ordena Miloš Obilića.
Sa njima, pored zastave, bili su kapetan Zoran Inđić, pomoćnik komandanta i Nemanja Rauš, sin Zlatibora Zlaje Rauša, komandira čete i pomoćnika komandanta. Odata je dužna pošta za sve poginule borce Vojske Republike Srpske i svih otadžbinskih ratova.
Prvi komandant jedinice, potpukovnik Dušan Đenadija, nosilac odlikovanja Karađorđeve zvijezde 3. reda se obratio i podsjetio da je Prvi bataljon formiran na Vidovdan, 28. juna 1992. godine. U stroju je bilo više od 640 boraca. Tokom rata kroz ovu jedinicu prošlo je više od 1.120 boraca, rekao je Đenadija pa dodao:
– Ako postoji igdje bataljon da bi se mogao zvati sa Kozare, onda je to Prvi bataljon. Popunjavan je od Martina, Vranića, Karana, sa Bukove kose, Patrije, sve do Maslin Baira na sjeverozapadnim obroncima Kozare. Kao potomci slavnih predaka za noć smo ostarili deset godina, da nam se ne bi ponovio pokolj i sudbina Jasenovca i Velikog Palančišta.
Podsjetio je da je za prva 43. ratna dana Bataljon 38 dana proveo u borbi. Gradačačko ratište, Nišićka visoravan, Ozrensko-vozućko, Tešanjsko, bužimsko, oraško, grahovsko te glamočko ratište dio su ratnog puta.
Po drugi put su branili grad Prijedor gdje su pristigli u zoru 12. oktobra u Ljubiju. Poslije je došao mir i dolazak IFOR-a a bataljon preuzeo čuvanje granične linije Stara rijeka-Podvidača, naglasio je Đenadija.
RIJEČ I PORUKA SABORACA
Pukovnik Radovan Šmitran, načelnik i komandant 43. brigade, nosilac Ordena Miloš Obilića se zatim obratio prisutni. Poželio je da narednom susretu prisustvuje više boraca nego gostiju. U ime Gradske uprave obratio se saborac iz Šeste sanske brigade Ranko Kolar.
– Prvi bataljon 43. prijedorske motorizovane brigade dao je nemjerljiv doprinos stvaranju Republike Srpske – rekao je v.d. načelnika gradskog Odjeljenja za boračko-invalidsku zaštitu Ranko Kolar.
– Lično sam bio u sadejstvu zadnjih dana kad je Prijedor bio ugrožen 12. i 13. oktobra, sa tim bataljonom kad je došao sa Gradačca i iz autobusa otišao u borbeni poredak gore prema Staroj Rijeci i Briševu, gdje su faktički sada i ostale granice Republike Srpske.
Grad Prijedor i Gradska uprava će podržavati ovakva okupljanja ljudi koji su dali temelj Republici Srpskoj. Te ljude i te borce nikada ne smijemo zaboraviti. Njima jedna velika zahvalnost, a posebna zahvalnost onima koji su dali živote za Republiku Srpsku – rekao je Kolar.
MINISTAR EGIĆ
Boračka organizaciji Republike Srpske pružila je podršku borcima ove jedinice. Ministar rada i boračko-invaliske zaštite u tehničkom mandatu Danijel Egić, spriječen da prisustvuje, uputio je podršku za ovakve i slične manifestacije. Poželio je da ovo bude tradicija, a svim saborcima i prisutnim mnogo zdravlja i porodične sreće.
Nakon blagoslova ručka, uz tradicionalni vojnički pasulj i osvježenje i muziku uživo, nastavljeno je druženje. Zapjevala se i ojača. Rade Pilipović, član organizacionog odbora susreta predloži je da se i Gornjem Jelovcu održi naredni susret.
Milan Bogun-Mišel/infoprijedor.ba
